wszędzie mnie pełno

Mama dostała smsa od wujka. Napisał, że wszędzie mnie pełno. I wiecie co? Nie pomylił się ani trochę! Bo i cóż mogę poradzić na to, że wiosna za oknem, a mnie rozpiera energia! Można wreszcie zostawić te wszystkie zbędne i krępujące ruchy ubrania i spokojnie, swobodnie broić! A w tej kwestii to ja jestem ekspertem. Od urodzenia. Po mamie :) I troszkę po tacie. 

Bo sprawa z tym byciem wszędzie wygląda tak, że zupełnie naturalnie nie jestem w stanie wysiedzieć na jednym miejscu. Tyle się dzieje, a ja chcę być na bieżąco. Bo skoro gazet codziennych czytać nie umiem, to sam muszę wszystko zbadać. Np. gdzie jest piasek i po co. Czemu kamień to kamień i jest taki twardy? Co to są drabinki i czemu nie da się przez nie przeniknąć. Jak bardzo można wykręcić się na huśtawce i jak długo może się huśtać sama? Dlaczego piłka się toczy tak szybko i pytanie pomocnicze GDZIE MOJA PIŁKA? Dlaczego nie można po wszystkim chodzić i pytanie pomocnicze czemu zjeżdżalnia jest taka śliska? No i mój ulubiony przedmiot badań, czyli jak daleko za mną pójdzie mama oraz w jaką najmniejszą szczelinę wciśnie się tata (ten temat magluję już od dawna, ale wciąż i wciąż muszę się upewniać na nowo). 

Sami widzicie, że właściwie to nawet nie powinienem być za bardzo stateczny, bo kto ma za mnie odwalić całą robotę? Dlatego tutaj nie wchodzi w grę jeden plac zabaw! O nie! Zaliczyć trzeba minimum dwa i jeszcze nasz ukochany ogródek. A teraz patrzcie! Chwalę się fotkami :) Autorstwa mamy i taty:

Ostatnią fotkę bardzo lubię i zatytułowałem ją "rodzinka" :) My w sensie :) No i jak pewnie zauważyliście są też moje buty :P O ich stanie będę Was informował na bieżąco :)
A czapa i cały dresik (nie do zdarcia!) uszyła mi buba :)